“Door goed te luisteren heb ik veel geleerd.”
Ernest Hemingway

Voordrachten, auteurs bijeenkomsten, ...

Mis onze bijeenkomsten niet!

Donderdag 18/04/2024 - CONFÉRENCE OH !

ANTOINE WATTEAU (1684-1721)

Alors que nombre de ses collègues peignent de grands et sérieux sujets pour Louis XIV, le peintre Antoine Watteau préfère représenter de jeunes gens, élégants, habillés en couleurs douces, qui se prélassent sur un divan ou dans un jardin. Il a su comme personne d’autre dépeindre les sentiments et le plaisir de la jeunesse de son temps ; sur toile mais aussi sur papier, en croquant sur le motif et d’après nature, des gestes, des attitudes, des détails avec une fraîcheur et une candeur inégalées. Sa vie de tous les jours ne fut pas toujours facile et il se trouva souvent en manque d’argent, mais on ne s’en douterait pas en regardant ses œuvres...

20.30 uur - online !
Klik hier om in te schrijven

Vrijdag 24/05/2024 - ONTMOETING

MET CAROLINE DE MULDER

vendredi 24 mai Rencontre et présentation du roman par l’autrice.png

Caroline De Mulder, geboren in Gent, is schrijfster en hoogleraar Franse Letterkunde aan de Universiteit van Namen. Perfect tweetalig, kan ze zich identificeren met zowel de Vlaamse als de
Waalse cultuur. Met haar debuutroman Ego Tango (2010) over de Parijse tangoscène, won ze de Rosselprijs, de belangrijkste literatuurprijs in Wallonië. Verschillende van haar volgende romans
werden eveneens bekroond. Manger Bambi (2021, prix Sade), een roman verschenen bij Gallimard over de wereld van gewelddadige meisjesbendes, verscheen ondertussen in de Nederlandse
vertaling (Bambi lust je rauw).

Griet Theeten is lector Frans aan de Universiteit Gent. Ze doceert Franse letterkunde en taalvaardigheid bij de vakgroepen Letterkunde en Vertalen, Tolken en Communicatie. Voor haar doctoraat boog ze zich over de Eerste Wereldoorlog in de Franse literatuur na 1980.

Caroline DE MULDER stelt haar nieuwste roman voor
« La pouponnière d’Himmler »

Interview in het Frans met Griet Theeten

na afloop wordt een drankje aangeboden
en signeert Caroline De Mulder graag je exemplaar

In haar nieuwste roman La pouponnière d’Himmler (Gallimard, maart 2024) neemt Caroline De Mulder een aangrijpende duik in nazi-Duitsland vanuit het standpunt van een vrouw. In Heim Hochland (Beieren), de eerste nazi-materniteit ontworpen om genetisch zuivere (Arische) en toegewijde baby’s te produceren, volgen we het dagelijks leven van Renée, een Normandische vrouw die door haar familie werd verstoten na haar romance met een Duitse soldaat.
Caroline De Mulder vult de stem van de jonge moeder aan door die van andere bewoners van de Lebensborn. Zo is er Helga, een verpleegster die trots is op haar verantwoordelijkheden in de materniteit. De Poolse verzetsstrijder Marek, die na een verblijf in Dachau naar het landelijke Heim Hochland werd overgeplaatst, werkt er als gevangene en hoopt ooit bevrijd te worden. Samen beleven ze de laatste momenten van de Duitse rassendroom die stilaan op een nachtmerrie uitloopt.

Net als in haar vorige romans, verkent Caroline De Mulder de donkere kant van de menselijke ziel. In een originele schrijfstijl en een sterk geconstrueerd verhaal, boeit ze haar lezers met genuanceerde personages en een historisch thema met grote emotionele diepgang.

19u30 - Boekhandel Limerick

Koningin Elisabethlaan 142, 9000 GENT

Toegang gratis - inschrijven via boekhandel@limerick.be

Woensdag 19/06/2024 - CONFÉRENCE OH !

ARISTIDE MAILLOL (1861-1944)

Mercredi 19

Aujourd’hui plutôt connu pour ses statues de femmes aux formes voluptueuses, Aristide Maillol fut un artiste polyvalent. Membre du club des artistes Nabis, il voue un très grand intérêt à la tapisserie et aux arts décoratifs en général. Il ira même jusqu’à ouvrir un atelier de tissage dans sa ville natale, Banyuls-sur-Mer pour remettre à l’honneur les antiques techniques de la tapisserie. A partir de 40 ans, il se dédie à la sculpture en créant des formes féminines épurées préfigurant l’art abstrait. Ses statues émanent un je-ne-sais-quoi de méditatif tout en ayant des formes dégagées de références littéraires ou artistiques. Comme l’a si bien formulé André Gide en 1905 à propos de La Méditerranée: « Elle est belle, elle ne signifie rien, c’est une œuvre silencieuse. Il faut remonter bien loin en arrière pour trouver une aussi complète négligence de toute préoccupation étrangère à la simple manifestation de la beauté ».